Casper Renting is eigenaar van Reizen Moldavië, een reisbureau dat zelfstandige rondreizen door Moldavië aanbiedt. Daarnaast werkt hij als reisleider voor een duurzame internationale touroperator.
Toen ik een jaar geleden besloot om mijn eigen bedrijf te starten, wist ik dat er veel keuzes op me af gingen komen. Vanaf het begin was het helder voor me dat ik mijn bedrijf duurzaam vorm wilde geven. Maar daarmee begint het pas. Want wat bedoelde ik daar eigenlijk mee? En was ik, indien nodig, bereid daar een prijs voor te betalen? Graag neem ik je mee in een aantal van de keuzes die ik gemaakt heb.
Het begin: je bankzaken
Door een vriend werd ik ooit gewezen op de Eerlijke Geldwijzer. Zij beoordelen financiële dienstverleners op tal van criteria en kijken zowel naar het beleid als de praktijk. Toen werd voor mij helder dat mijn idealen en handelen niet op elkaar aansloten. “Put your money where your mouth is”, dus ik verliet de grootbank waar mijn ouders ooit een rekening voor me geopend hadden en stapte over. Veel minder gedoe dan veel mensen denken.
Mijn zakelijke rekening zou ook bij een duurzame bank komen, maar om zakelijk en privé beter te scheiden en mijn oud-collega’s bij Triodos niet al te veel inzicht te geven in mijn nieuwe project, viel de keuze op ASN Bank. Het vooroordeel dat duurzame banken duurder zijn in maandelijkse lasten en lagere rentepercentages geven is waar, maar dat verschil wordt steeds kleiner. En met de huidige lage spaarrente is het ook haast een theoretische discussie. Voor mij voelt het prijsverschil als mijn ‘bijdrage aan het goede doel’, en een logischere keuze dan grijs beleggen en vervolgens het extra rendement aan Greenpeace doneren. Maar in de eerste plaats ben ik bereid wat te betalen om zeker te weten dat mijn geld, en het geld van mijn klanten, niet geïnvesteerd wordt in zaken waar we niet achter staan.
Mijn bedrijfsactiviteiten: hoe duurzaam is reizen?
Een open deur: de klimaatimpact die een zelfstandige ondernemer heeft, verschilt enorm naargelang je product. En daar moest ik de ongemakkelijke waarheid onder ogen zien. De manier waarop de meeste mensen reizen, en ook de reizen die ik aanbied, is inherent niet duurzaam. Hiermee bedoel ik dat het een net-positive in CO2-uitstoot is en daarmee bijdraagt aan klimaatopwarming. Het vliegen, rondrijden in een huurauto, extra wassen van handdoeken en beddengoed, you name it. Hoe ga ik hiermee om?
Ten eerste, accepteren dat twee nobele doelen elkaar in de weg kunnen zitten. Ik had een wens voor Reizen Moldavië, naast het ongeïnspireerde “geld verdienen” en niet-onware maar marketing-technisch handige “Nederlanders het minst ontdekte land van Europa laten zien”, en dat was bijdragen aan de economische ontwikkeling van Moldavië. Het armste land van Europa verdient die titel niet. Ik heb ooit een zwakke plek voor Moldavië gekregen. Doneren aan Stichting Ouderenzorg Moldavië doe ik graag, maar ik kan meer impact hebben met het geld van mijn reislustige landgenoten.
Maar het wrange is dat hoe welvarender een land is, hoe groter de CO2-voetafdruk. Hier het dilemma, door economisch bij te dragen geef ik Moldavië meer mogelijkheden om CO2 uit te stoten. Wat is het alternatief? Hopen dat de armen van de wereld arm blijven en daarmee hun kleine voetafdruk behouden? Dat voelt moreel ook niet juist. Ik moet kiezen en ik kies in dit geval voor de economische ontwikkeling. Wat het dilemma verzacht is dat door de wet van de remmende voorsprong Moldavië een inhaalslag kan maken. Klein voorbeeldje: De kans dat een Moldaviër die zich over een 10 jaar een auto kan veroorloven een elektrische auto koopt is groter dan dat de eerste auto die onze (groot)ouders ooit kochten een elektrische was.
Voorkomen is beter dan genezen, dat geldt ook voor CO2-uitstoot. Maar als ik niet wil of kan voorkomen, dan kan ik altijd nog compenseren. De brancheorganisatie waar ik bij aangesloten ben heeft een samenwerking met Trees for All, een stichting die bossen aanplant. Voor iedere reis doneer ik het equivalent van twee bomen. Is daarmee alles gecompenseerd? Dat is onmogelijk te zeggen. Het is voor mij als kleine ondernemer niet te doen om mijn volledige uitstoot, direct en indirect, in kaart te brengen. Daarom pretendeer ik ook niet carbon-negative te zijn. Ik doe een oprechte poging binnen de mogelijkheden die ik heb en accepteer de tekortkomingen.
Tot slot: Alle beetjes helpen
De laatste keer dat ik uit Moldavië terugkwam nam ik niet het vliegtuig maar de trein. Mijn online zoekwerk doe ik met Ecosia. De koffie en het toiletpapier in mijn kantoorpand (a.k.a. mijn huis) komt van de Wereldwinkel en van The Good Roll. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Duurzaam ondernemen zit hem voor mij niet in één ding even fixen, maar een bewustwordingsproces. Alles wat je doet en koopt heeft impact. Als ondernemer heb je de verantwoordelijkheid om je daar bewust van te zijn.
Liefs, Casper